Teken van leven

Nou, hier ben ik weer na een hele lange tijd niets geschreven te hebben. Het was even nodig om alles wat er hier gebeurde en nog steeds gebeurt op een rijtje te zetten. Ik zal hier nooit in de details treden, maar dat het een rollercoaster is geweest, mag duidelijk zijn! Bedankt ook voor alle lieve berichtjes na afloop van de vorige blog. Nu ik weet dat ik 11 mei naar huis kom, is er wat meer rust gekomen en kan ik nog ontspannen en echt van mijn laatste weken hier genieten!

Sinds drie weken woon ik dus bij Miranda thuis. Miranda ken ik hier via de kinderen, die met elkaar spelen. Samen met haar twee dochters woont zij hier (en haar man in Nederland) tot ze in juni terug zullen verhuizen naar Nederland. In het midden van verhuis chaos mocht ik ook gewoon hier in huis komen wonen, zó bijzonder en ontzettend lief! De eerste twee weken heb ik lekker mee gedaan met hun gezinsleven, weer lekker zelf koken, een beetje afwassen hier en daar en meegaan met boodschappen doen. Gewoon een soort van 'normale' routine.

In die weken heb ik ook Fernande (eindelijk) ontmoet. Zij heeft hier het Sarakasi trust Smiles for Change project opgezet. Het komt neer op een soort Cliniclowns maar dan in het lokale (arme) ziekenhuis van Nairobi. Heel gaaf om bij dat project mee te kunnen kijken.. (ik verkoop nog steeds sleutelhangers en armbandjes voor hen, mocht je nog interesse hebben!!) Ook ben ik gewoon lekker de hort op geweest, heb ik een toneelstuk met Annemarijn in de hoofdrol gezien, koffie gedronken hier en daar en mn zus opgehaald van het vliegveld!

Jaja, Eline is hier al sinds vorige week maandag. Samen genieten van het mooie Afrika is toch wel gaaf! Overdag doen we mooie en gave dingen zoals de olifantjes bekijken en giraffes voeren, National park in en de watervallen beklimmen. Deze week staat ook nog het bezoeken van het Smiles for Change project en SOS kinderdorpen op het programma.. En s'avonds doen we dan lekker een beetje ons eigen ding, foto's uitzoeken (want man wat worden er veel gemaakt) of een boekje lezen. Een echte vakantie dus!

Dat zorgt er voor dat ik weer wat meer ontspannen ben geworden en echt kan genieten van al het moois dat Kenia mij te bieden heeft! Inmiddels heb ik genoeg gezien waar ik ook in kan betekenen dus Kenia is zeker nog niet van mij af! Dit smaakt zeker naar meer dus voor mij staat al wel vast dat ik terug zal keren naar Kenia... someday. Voor nu is het genieten wat ik deze week nog mee mag maken en aftellen voor 11 mei. Naast dat het uiteraard een afscheid wordt van een prachtig land, is het ook weer thuis komen.. ik heb er dus ook heel erg veel zin in om naar huis te komen!

Kwaheri, see you soon!